ประวัติความเป็นมา

องค์การบริหารส่วนตำบลลำเพียก

ประวัติความเป็นมา

      ตำบลลำเพียกตั้งชื่อตามชื่อบ้านลำเพียก ซึ่งมีพื้นที่ตั้งอยู่ในอุทยานแห่งชาติทับลาน มีลำน้ำสายหนึ่งไหลผ่านทางตอนใต้ของหมู่บ้านเดิมเรียกว่า “ลำเทือก” ปัจจุบันมีการออกเสียงเพื้ยนเป็น “ลำเพียก” ลำเทือกบ้างก็ว่ามาจากลักษณะที่มีทางน้ำไหลผ่านและมีสัตว์ป่าจำนวนมากใช้เป็นทางผ่านไปมา จนเป็นเทือกบ้างก็ว่ามาจากลักษณะแนวเทือกเขาบรรทัดที่ทอดยาวเป็นแนวกั้นบ้าง หมู่บ้านลำเพียกเดิมเป็นป่าใหญ่เป็นแหล่งต้นน้ำลำธาร อุดมไปด้วยป่าไม้ และสัตว์ป่านานาชนิด ประมาณปี พ.ศ.2508 มีผู้อพยพ ย้ายถิ่นฐานมาตั้งรกรากแผ้วถาง และจับจองพื้นที่ทำกิน ประมาณ 3-5 ครัวเรือน บ้างก็มาจากอำเภออื่นในจังหวัดนครราชสีมา บ้างก็มาจากจังหวัดขอนแก่น จังหวัดอุบลราชธานี จังหวัดศรีสะเกษ และอีกหลายจังหวัด ซึ่งสาเหตุการอพยพย้ายถิ่นฐานเข้ามาคือหนีความแห้งแล้ง ไม่มีที่ดินทำกิน ไม่มีงานทำ เป็นต้น

ลักษณะที่ตั้ง

     ทิศเหนือ ติดต่อกับเขตทางหลวงจังหวัดถนนสายครบุรี – เสิงสางโดยถือเอากึ่งกลางถนนสายครบุรี – เสิงสาง เป็นแนวเขต ระหว่างสามแยกถนนสายครบุรี – เสิงสาง ตัดกับถนนแยกเข้าบ้านซับระวิง หมู่ที่ 2 ตำบลลำเพียก ตำบลที่ขอตั้งใหม่ อำเภอครบุรี จังหวัดนครราชสีมา จากหน่วยป้องกันและรักษาป่า ที่ นม 2 ถึงหลักกิโลเมตรที่ 20 ระยะทางประมาณ 2 กิโลเมตร เป็นแนวแบ่งเขต

     ทิศใต้ ติดต่อกับ เขตตำบลช่องกุ่ยอำเภอวัฒนานคร อำเภอสระแก้ว ตำบลทุ่งโพธิ์ อำเภอนาดี จังหวัดปราจีนบุรี โดยถือเอาแนวสันเขาบรรทัดเป็นแนวแบ่งเขต ระหว่างห้วยแปรงตัดกับทิวเขาบรรทัด ระยะทางประมาณ 29 กิโลเมตร เป็นแนวแบ่งเขต

     ทิศตะวันออก ติดต่อกับเขตบ้านบ่อลิง ตำบลโนนสมบูรณ์ อำเภอเสิงสาง จังหวัดนครราชสีมา โดยถือเอาหลักกิโลเมตรที่ 20 ถนนสายครบุรี – เสิงสางเขตติดต่อระหว่างอำเภอครบุรี – อำเภอเสิงสาง จังหวัดนครราชสีมา ตามแนวแบ่งเขตของอำเภอครบุรี – อำเภอเสิงสาง จังหวัดนครราชสีมา – อำเภอวัฒนานคร จังหวัดปราจีนบุรี ไปทางทิศใต้ ระยะทางประมาณ 30 กิโลเมตร เป็นแนวแบ่งเขต

     ทิศตะวันตก ติดต่อกับเขตตำบลโคกกระชาย อำเภอครบุรี จังหวัดนครราชสีมา โดยถือเอาลำห้วยแปรงเขตอำเภอสระแก้ว จังหวัดปราจีนบุรี ทางทิศใต้ลำห้วยแปรงไปตามแนวลำห้วยหวายกล่ำมาตามแนวภูเขาโป่งรวกไปตามถนนสายระหว่างสี่แยกบ้านไร่แหลมทอง หมู่ที่ 5 ตำบลลำเพียก ตำบลที่ขอตั้งใหม่ อำเภอครบุรี จังหวัดนครราชสีมา ออกไปตามถนนโครงการพัฒนาเพื่อความมั่นคงในระดับพื้นที่ (พมพ.) จนถึงหน่วยป้องกันและรักษาป่าที่ นม 2 ถึงเขตกึ่งกลางถนนสายครบุรี – เสิงสาง ระยะทางประมาณ 36 กิโลเมตร เป็นแนวเขต

     ราชกิจจานุเบกษา เล่ม 102 ตอนที่ 192 หน้าที่ 6117 วันที่ 17 ธันวาคม 2528 ตำบลลำเพียกมีเนื้อที่ประมาณ 299.60 ตารางกิโลเมตรเป็นเนื้อที่ประมาณ 187,250 ไร่ เนื่องจากตำบลลำเพียกอยู่ในเขตป่าสงวนแห่งชาติซึ่งถูกราษฎรบุกรุกเข้าทำกินจนหมดสภาพป่าตั้งบ้านเรือนอยู่อย่างกระจัดกระจายยากแก่การปกครองทางส่วนราชการจึงได้จัดสรรพื้นที่ให้ราษฎรได้อยู่อาศัยและทำการเกษตรตามโครงการเพื่อความมั่นคงกองทัพภาคที่ 2 เป็นเนื้อที่ประมาณ 60.672 ตารางกิโลเมตร หรือประมาณ 37,920 ไร่ ทางตอนเหนือขององค์การบริหารส่วนตำบล (ครึ่งหนึ่งของตำบล) มีลักษณะเป็นที่ราบสูงสลับกับที่ราบลุ่มเป็นช่วงๆสภาพดินมีลักษณะ ส่วนใหญ่ประชากรในพื้นที่ทำการเพาะปลูกมันสำปะหลังข้าว ข้าวโพดพืชไร่ ไม่มีแม่น้ำลำคลองไหลผ่านการประกอบอาชีพทางการเกษตรกรรมของประชาชนต้องอาศัยน้ำฝนเป็นหลัก ทางทิศใต้ตลอดแนวพื้นที่มีสภาพเป็นภูเขาพื้นที่ในตำบลเป็นลูกคลื่นลอนตื้น ด้านตะวันออกเฉียงใต้เป็นพื้นที่อ่างเก็บน้ำห้วยลำเพียกตำบลลำเพียก